Παρασκευή 15 Σεπτεμβρίου 2017

ΣΤΑΛΑ-ΣΤΑΛΑ




ABEL ROBINO


ΣΤΑΛΑ-ΣΤΑΛΑ

Και τώρα είμαι η σταγόνα του νερού,
αιώνες κι αιώνες πέφτω πάνω στο μάρμαρο,
ό,τι λέω έχει ήδη από άλλους λεχθεί,
το επαναλαμβάνω και το επαναλαμβάνω συνέχεια.
Να να τρυπήσω τη μάζα μια μέρας είναι το πεπρωμένο μου
και όχι να είμαι το αποτύπωμα, η τομή, το στίγμα,
λέξεις γνωστές σε όλους και κοινολεκτούμενες,
αλλά αυτό που έχει δραπετεύσει από την πέτρα:
άπειρος, διςσπαρμένος, ανέφικτος.



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

1 σχόλιο:

  1. Η πιο Μεγαλειώδης στιγμή μιας Σταγόνας είναι όταν, συμπυκνωμένη σαν Ποίημα, πέφτει από ύψος στο καρφωμένο μέτωπο των Ανθρώπων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή